De grondlegster van deze methode is Bess Mensendieck, geboren in 1867 in Duitsland en overleden in 1957 in New York. Haar bewegingsleer was vooral een reactie op de Victoriaanse normen en de vervreemding van het eigen lichaam als gevolg van de toen heersende moraal. Zij predikte dat geestelijke activiteiten niet los gezien kunnen worden van het lichaam. Aanvankelijk gaf ze bewegingslessen aan mensen zonder klachten. Later ging ze haar methode ook toepassen op patiënten. Hier behaalde ze goede resultaten mee en kreeg daardoor vanuit de medische wereld meer aandacht.
In 1895 werd haar methode al veel gebruikt en rond 1920 opende ze een grote praktijk in New York. Veel opleidingen namen haar methode op in het onderwijs; o.a. op de Yale University en op de Greenwich Academy. Rond 1928 startte ze een opleiding in Amsterdam. Later in de jaren 40 kregen ook de universitaire ziekenhuizen van Amsterdam en Utrecht hun eigen afdeling Mensendieck. Vanaf 1973 werd de methode een erkende, door ziekenfondsen vergoede behandelwijze in de medische wereld.
